Wat gaan wij uitleggen

 

Voor een duidelijk beeld: Achondroplasie is ontdekt in 1978, en de kennis van deskundigen neemt geleidelijk toe. Dit zorgt tegelijkertijd voor meer aandacht voor de mensheid en dat is wat wij heel goed in beeld gaan brengen. Het aantal achondroplasten in de samenleving: hoewel dit niet een hele grote hoeveelheid is kan het niet genegeerd worden. In Nederland zijn van de bevolking: 25.000 – 30.000 kinderen, jongens en meisjes zijn gelijkwaardig verdeeld hierbij. Deze hoeveelheid is verspreid over het hele land. Achondroplasie is in 1978 ontdekt, en de kennis over de aandoening neemt geleidelijk toe. De levensverwachting en andere fysieke punten van de achondroplasten is hetzelfde als niet-achondroplasten wat des te meer redenen geeft om achondroplasten gelijk te behandelen op verschillende manieren. Helaas zijn er een aantal verschillen die we gaan aanduiden.

Verschillen

-Kleine lichaamslengte:

Vrouwengemiddeld: 125 cm

Mannengemiddeld: 131 cm

-Korte ledematen

-Relatief groot hoofd

-Alledaagse voorwerpen zijn gemaakt voor personen met minimaal 152 cm

-Verminderde spierspanning

-Problemen bij motorische ontwikkeling

mogelijke problemen

De kleine lichaamslengte lijkt mij echt het hoofdprobleem te geven van de ongelijkheid van de groep van achondroplasten in de maatschappij. Deze lengte zorgt voor weinig mogelijkheden die mensen met een normale lengte wel hebben. Kijk bijvoorbeeld naar alle normale handelingen, in een omgeving waar deze handelingen voor achondroplasten niet kunnen: een keuken, zitten bij stoelen en tafels, hoogtes waar ze niet naar kunnen reiken, noem maar op. Dit hangt samen met alledaagse voorwerpen wat voor achondroplasten niet het geval is, dankzij hun eigen lengte. Dit maakt gebruik voor ze niet mogelijk, waardoor ze beperkt zijn in alledaagse acties in het leven.

benadeling

De kleine lengte kan ook het zelfvertrouwen beïnvloeden, wat op veel fronten en manieren kan zorgen voor negatieve gevolgen. Doordat ze rond de middelbare school bijvoorbeeld erachter komen dat ze veel kleiner zijn dan hun medeleerlingen, wat moeilijk kan zijn dankzij hun gebrek aan zelfvertrouwen.

 

Als we gaan kijken naar de verminderde spierspanning en gebrek aan motorische ontwikkeling valt er daar niet omheen te draaien. Deze 2 problemen maakt wederom een alledaagse actie erg moeizaam. Er is hierdoor namelijk minder stabiliteit en meer kwetsbaarheid in de spieren en lastigere coördinatie. Hierbij zijn talloze dingen te noemen die lastig uit te voeren zijn, vermogen om te lopen of intensief/rustig sporten. De vormen van beweging mogen niet te intensief worden uitgevoerd, zo hebben achondroplasten minder mogelijkheden in hobby's waar beweging voor nodig is, er kan dan best weinig over blijven.